Głos branży – Smart City/Safe City
Technologie Smart City są kluczem do inteligentnego zarządzania infrastrukturą miejską. Z punktu widzenia branży security najważniejszym aspektem jest oczywiście bezpieczeństwo. Systemy zabezpieczeń technicznych pomagają w zapobieganiu przestępczości i szybkim reagowaniu na sytuacje kryzysowe. Co jeszcze może pomóc w zapewnieniu bezpieczeństwa i poprawie komfortu życia mieszkańców?
Bezpieczeństwo miejskie i podmioty krytyczne
Wydaje się, że przed nami czas pilnego wzmacniania odporności miast i lokalnych miejskich społeczności na zagrożenia hybrydowe oraz inne wyzwania dotyczące ekstremizmu, terroryzmu i przestępczości.
Wiele innych czynników, uwzględniając rosyjską agresję, wpływa na nasze krajowe środowisko bezpieczeństwa, poczynając od otoczenia prawnego, poprzez procesy polityczne i gospodarcze, w tym inwestycyjne. Silne osadzenie w strukturach UE i relacje transatlantyckie mają istotne znaczenie dla bezpieczeństwa nas wszystkich. Dodatkowo konieczna implementacja Dyrektyw NIS2 i powiązanej CER oraz procedowany projekt ustawy o ochronie ludności (…), zmiany organizacyjne w administracji publicznej, zmiany w samorządach i spodziewane nowe akty prawne zmienią podejście w wielu kluczowych obszarach zarządzania bezpieczeństwem. Doniosłe znaczenie mają także wymogi – nie do końca spójne – związane z bezpieczeństwem obiektów podlegających obowiązkowej ochronie, obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa lub obronności, operatorów usług kluczowych czy też obiektów infrastruktury krytycznej (IK) i innych. Sytuacja wymaga, w rozumieniu autora, pilnego uspójnienia i wdrożenia procesu edukowania lokalnych społeczności oraz pracowników/operatorów takich obiektów w kontekście rozumienia regulacji i zadań wynikających z wdrożonych planów. To wielkie czekające na realizację wyzwanie.
W tym kontekście obszary zurbanizowane wymagają wielkiej troski służb porządku publicznego i zaangażowania innych interesariuszy aktywnych w sferze bezpieczeństwa. Koncentracja ludności, soft targets, siedziby organów administracji państwowej i samorządowej, transport publiczny, ośrodki nauki i kultury, siedziby mediów, przemysł oraz infrastruktura krytyczna, istotna dla całego państwa i ta o ważnym znaczeniu miejskim, charakteryzują nasze największe miasta. Kluczowe w tej perspektywie pozostanie optymalizowanie ochrony IK nie tylko tej najważniejszej (ujętej w stosownym, niejawnym wykazie), ale również takiej, która może być identyfikowana na poziomie miejskim, m.in. w rozumieniu soft targets, np. szpitale, obiekty urzędu miasta, uczelnie, hale sportowe i widowiskowe, media, wielkie galerie handlowe, porty morskie, lotnicze, kolejowe etc. wytwórcy/użytkownicy substancji chemicznych mogących stanowić zagrożenie dla ludności…
Podsumowując, należy podkreślić konieczność wdrożenia minimalnych wymogów – standardów bezpieczeństwa w zagrożonych miejscach publicznych oraz potrzebę identyfikacji kluczowych obiektów i systemów, poza obowiązkami ustawowymi dotyczącymi infrastruktury krytycznej państwa, w celu skorzystania z najlepszych praktyk budowania odporności miast na zagrożenia (w tym NIS2 i CER). Ponadto profesjonalne wdrożenie procedur zgodnych z normami ISO 270001 oraz ISO 22301 powinno być pilnym zaleceniem w miejskim wymiarze. Poza powyższym, dążąc do wzmacniania lokalnego miejskiego poziomu bezpieczeństwa, warto korzystać z gotowych bezpłatnych rozwiązań i szkoleń.
Ocena i modernizacja systemów
W najbliższych latach miasta będą musiały się zmierzyć z modernizacją systemów i urządzeń IT. Będzie to wynikać m.in. z nowej ustawy o Krajowym Systemie Cyberbezpieczeństwa. Nowelizacja ta w obecnym kształcie wprowadza postanowienia przyjętych w ostatnim czasie dyrektyw UE, NIS2 i CER.
O NIS2 pojawiło się już wiele publikacji. Wiadomo, że miasta będą podlegać jej wymaganiom. Tak jak NIS2 kładzie główny nacisk na zarządzanie ryzykiem dla bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych, tak CER skupia się na bezpieczeństwie sprzętu i systemów. Ponadto ustawa o KSC wprowadzi pojęcie Dostawcy Wysokiego Ryzyka. Te wszystkie czynniki będą wymuszać na miastach dokładną ocenę bezpieczeństwa swoich systemów oraz ich prawdopodobną modernizację. Nie wszystkie wymagania pojawią się w tym samym czasie. Sprzęt i oprogramowanie, dla którego producent nie oferuje już wsparcia, czyli nie bada podatności oraz nie publikuje poprawek, będzie musiał być wymieniony w pierwszej kolejności, natomiast na wymianę sprzętu i oprogramowania pochodzącego od dostawcy umieszczonego na liście Dostawców Wysokiego Ryzyka miasta będą miały ok. 7 lat. Dodatkowym wyzwaniem będzie koniec wsparcia dla systemu Windows 10, który Microsoft zapowiedział na 14 października 2025 r.
W związku z tym może się okazać, że równie ważny jak okres gwarancji będzie czas wsparcia sprzętu w zakresie poprawek oprogramowania. Dla przykładu dla urządzeń CCTV standardem już jest 5 lat gwarancji, jednak wsparcie oprogramowania powinno być dłuższe, przynajmniej na cały „czas życia” określany przez użytkownika. Najczęściej oczekuje się, aby kamery działały przez 7–10 lat. Dlatego przy wyborze rozwiązania warto sprawdzić deklarowany przez producenta okres wsparcia, aby nie trzeba było dokonywać przedwczesnej wymiany sprzętu.
Inteligentne miasta to miasta bezpieczne
Współczesne miasta stają przed wyzwaniami związanymi z szybkim wzrostem populacji, zanieczyszczeniem środowiska i koniecznością efektywnego zarządzania zasobami. W odpowiedzi na nie pojawiła się koncepcja Smart City – inteligentnego miasta, które wykorzystuje nowoczesne technologie do poprawy jakości życia mieszkańców i zrównoważonego rozwoju.
Technologie Smart City są kluczem do inteligentnego zarządzania infrastrukturą miejską. Systemy te obejmują szeroki zakres aplikacji, od inteligentnego oświetlenia ulic, przez zaawansowane systemy zarządzania ruchem, po innowacyjne metody gospodarowania odpadami. Zastosowanie sensorów ruchu i oświetlenia LED może znacząco obniżyć zużycie energii, a także poprawić bezpieczeństwo na drogach.
Zarządzanie ruchem w inteligentnych miastach to nie tylko kwestia sygnalizacji świetlnej i znaków drogowych. To także systemy GPS i analiza danych w czasie rzeczywistym, które pozwalają na płynne przepływy komunikacyjne i redukcję zatorów. Dzięki temu mieszkańcy mogą szybciej i wygodniej dotrzeć do celu, co przekłada się na zmniejszenie emisji spalin i poprawę jakości powietrza.
Przestawienie się z tradycyjnych źródeł energii na odnawialne, takie jak panele słoneczne i turbiny wiatrowe, które są integrowane z miejską infrastrukturą, zajmie jeszcze trochę czasu, ale jest kierunkiem, w którym nowoczesne miasta przyszłości powinny podążać. Wykorzystanie przy tym inteligentnych sieci energetycznych pozwoli na optymalizację zużycia energii i lepsze zarządzanie popytem.
Z punktu widzenia branży security najważniejszym aspektem w Smart City jest oczywiście bezpieczeństwo. Systemy monitoringu wizyjnego i analizy danych pomagają w zapobieganiu przestępczości i szybkim reagowaniu na sytuacje kryzysowe. Dla tak wielkiego organizmu, jakim jest miasto, najistotniejsza jest integracja wszystkich systemów, aby mogły szybko działać i się wspierać. Dzięki temu mieszkańcy będą mogli czuć się bezpieczniej w swoim otoczeniu.
Podsumowując, Smart City to przyszłościowy model miasta, który wykorzystuje innowacje technologiczne do tworzenia zrównoważonego i przyjaznego środowiska dla mieszkańców. To odpowiedź na potrzeby współczesnych społeczeństw, które dążą do poprawy jakości życia przy jednoczesnym zmniejszeniu negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Wyzwaniem pozostaje jednak integracja nowych technologii z istniejącą infrastrukturą i zapewnienie prywatności oraz bezpieczeństwa danych w cyfrowym świecie. Z pomocą przychodzą rozwiązania oferowane przez BCS.
Rozwój bezpieczeństwa miejskiego
W czasach, kiedy bezpieczeństwo jest najważniejsze, miasta na całym świecie sięgają po zaawansowane technologie i innowacyjne strategie w celu zwiększenia środków bezpieczeństwa. Od kompleksowych systemów dozoru wizyjnego, przez modelowe ramy zarządzania kryzysowego kładziony jest nacisk na tworzenie bezpiecznych środowisk zarówno dla mieszkańców, firm, jak i odwiedzających.
U podstaw miejskich inicjatyw w zakresie bezpieczeństwa leży wdrożenie solidnych systemów dozoru wizyjnego. Systemy te nie tylko służą jako środek odstraszający przed przestępczością, ale także umożliwiają władzom skuteczne monitorowanie przestrzeni publicznych. Wykorzystując kamery wysokiej rozdzielczości i inteligentną analitykę, miasta mogą wykrywać podejrzane działania w czasie rzeczywistym i szybko reagować na potencjalne zagrożenia. Dobre praktyki w miejskim monitoringu stawiają na pierwszym miejscu ochronę prywatności i przestrzeganie standardów regulacyjnych. Anonimizacja danych i ograniczenie dostępu do upoważnionego personelu zapewniają, że technologie nadzoru są wykorzystywane w sposób odpowiedzialny i etyczny.
Oprócz dozoru wizyjnego miasta inwestują w modelowe ramy zarządzania kryzysowego, aby zwiększyć swoją odporność w czasach kryzysu. Od klęsk żywiołowych po incydenty związane z bezpieczeństwem kładziony jest nacisk na proaktywne planowanie, skuteczną komunikację i skoordynowane wysiłki w zakresie reagowania. Przeprowadzając regularne ćwiczenia i symulacje, zespoły zarządzania kryzysowego mogą zidentyfikować potencjalne słabe punkty i odpowiednio dostosować swoje strategie. Co więcej, integracja technologii, takich jak systemy alarmowe i mapowanie geoprzestrzenne, zwiększa wydajność i skuteczność reagowania, minimalizując wpływ sytuacji kryzysowych na społeczności miejskie.
W sektorze korporacyjnym zapewnienie bezpieczeństwa obiektów biurowych ma ogromne znaczenie. Wraz ze wzrostem wyrafinowanych zagrożeń firmy przyjmują zaawansowane rozwiązania kontroli dostępu w celu ochrony swoich obiektów i aktywów. Od uwierzytelniania biometrycznego po systemy oparte na RFID bezpieczne obiekty biurowe wykorzystują szereg środków kontroli dostępu w celu regulowania wejścia i monitorowania działań w pomieszczeniach. Wdrażając wielowarstwowe protokoły bezpieczeństwa, firmy mogą ograniczać ryzyko i utrzymywać bezpieczne środowisko pracy zarówno dla pracowników, jak i gości.
Kontrola dostępu w obiektach biurowych wykracza poza tradycyjne systemy oparte na kluczach, obejmując technologie innowacyjne, które oferują zarówno bezpieczeństwo, jak i wygodę. Wykorzystując platformy oparte na chmurze i mobilne dane uwierzytelniające, firmy mogą usprawnić procesy zarządzania dostępem przy jednoczesnym zachowaniu solidnych standardów bezpieczeństwa. Co więcej, integracja systemów kontroli dostępu z automatyką budynkową i inteligentnymi urządzeniami zwiększa wydajność operacyjną i komfort użytkowania. Pracownicy mogą płynnie poruszać się po bezpiecznych punktach wejścia, podczas gdy administratorzy zachowują pełną kontrolę nad uprawnieniami dostępu i ścieżkami audytu.
W sektorze mieszkaniowym technologie inteligentnego domu rewolucjonizują sposób, w jaki właściciele domów chronią swoje nieruchomości i bliskich. Od inteligentnych zamków po podłączone kamery monitorujące urządzenia te oferują możliwości zdalnego monitorowania i sterowania, zapewniając mieszkańcom spokój ducha. Integrując inteligentne systemy domowe z szerszymi ramami bezpieczeństwa miejskiego, miasta mogą wspierać wspólne podejście do bezpieczeństwa społeczności. Programy straży sąsiedzkiej i wspólne platformy danych umożliwiają mieszkańcom aktywne przyczynianie się do bezpieczeństwa ich otoczenia, tworząc bardziej odporne i wzajemnie połączone środowisko miejskie.
Podsumowując, rozwój bezpieczeństwa w miastach opiera się na wieloaspektowym podejściu, które obejmuje nadzór wideo, zarządzanie kryzysowe, kontrolę dostępu i integrację inteligentnych domów. Przyjmując najlepsze praktyki i wykorzystując technologie innowacyjne, miasta mogą tworzyć bezpieczniejsze i bardziej odporne środowiska dla wszystkich.
Kompleksowe podejście do cyberbezpieczeństwa
W ostatnich latach za sprawą pandemii oraz sytuacji geopolitycznej cyberbezpieczeństwo stało się jednym z podstawowych zagadnień, którymi muszą się zająć samorządy. W Rzeszowie jest to szczególnie ważne ze względu na nasze położenie, rolę, jaką pełnimy, i zainteresowanie świata, jakie budzimy od czasu, kiedy przyjęliśmy pod swoje dachy 100 tys. uchodźców z Ukrainy i od kiedy jesteśmy hubem pomocowym. Inwestycja w SOC (Centrum Operacji Cyberbezpieczeństwa), w którego ramach pracujący specjaliści IT, wyposażeni w nowoczesne technologie i systemy, odpierają ataki cybernetyczne na infrastrukturę cyfrową miasta jest inwestycją w sprawne funkcjonowanie miasta i bezpieczeństwo mieszkańców.
Uzupełnieniem działań zapewniających cyberbezpieczeństwo są również odpowiednie działania edukacyjne podnoszące świadomość urzędników i mieszkańców w tym zakresie. To szkolenia i warsztaty uświadamiające, jakie zagrożenia mogą się pojawić i jak się przed nimi chronić.
Cyberbezpieczny Rzeszów
W Rzeszowie uruchomiliśmy SOC, pierwszą tego typu w kraju scentralizowaną jednostkę świadczącą usługi monitorowania, reagowania i zapobiegania cyberincydentom na rzecz podlegających miastu podmiotów. W ramach pojedynczej jednostki organizacyjnej SOC skupia nowoczesne technologie informatyczne, wyspecjalizowany personel oraz procedury i scenariusze zarządzania incydentami. Dzięki temu możliwe jest całodobowe monitorowanie sieci i szybka reakcja na potencjalne zagrożenia we wszystkich chronionych podmiotach.
W aspekcie technologicznym korzystamy z takich technologii, jak SIEAM/SOAR; XDR; NDR, dzięki czemu monitorujemy zarówno logi systemowe na urządzeniach sieciowych, serwerach i stacjach roboczych, jak i ruch sieciowy. Zaawansowane mechanizmy AI pozwalają wyłapywać automatycznie zagrożenia i anomalie oraz wspomagają w analizie i reagowaniu na wykryte incydenty.
Zespół Centrum Operacji Cyberbezpieczeństwa odpowiada również za poprawę strategii bezpieczeństwa miasta dzięki wyciąganiu wniosków z prowadzonego monitoringu bezpieczeństwa IT, np. poprzez propozycje zmian konfiguracji systemów czy też aktualizację procedur.
Centrum Operacji Cybrbezpieczeństwa w Rzeszowie spełnia również funkcję centrum kompetencyjnego na rzecz całego miasta. Umożliwia optymalizację kosztów związanych z cyberbezpieczeństwem, gdyż eliminuje potrzebę tworzenia analogicznych, mniejszych placówek lokalnych w każdej jednostce samorządu terytorialnego. ⦁
Bezpieczne miasto, czyli jakie?
Czy mieszkańcy polskich miast czują się bezpieczni?
„Bezpieczne miasto” to określenie, którego znaczenie w dużej mierze zależy po pierwsze od kontekstu, po drugie od tego, kto je stosuje. Władze samorządowe mówią głównie o ograniczeniu liczby wypadków oraz walce z przestępczością, teoretycy o rozwoju modelu smart city, a praktycy i aktywiści o planowaniu miast bezpiecznych dla pieszych, rowerzystów i osób w różnym wieku.
Natomiast mieszkańcy zwracają uwagę również na jakość powietrza i wody, zagrożenia naturalne (m.in. powódź, susza, burza, gradobicie, trąby powietrzne), zagrożenia chemiczne i biologiczne wód, gleby i powietrza, natężenie hałasu czy liczbę pożarów. Ważnymi dla nich kwestiami są potencjalne niebezpieczeństwa dnia codziennego, np. nieszczęśliwe wypadki i zdarzenia – na ulicy i w podróży (wypadki komunikacyjne, zamieszki, puszczone samopas psy). Ponadto zwracają uwagę na bezpieczeństwo w pracy, szkole, a także na relacje sąsiedzkie, zadbaną okolicę, komunikację, koszty życia, infrastrukturę i dostępność służby zdrowia. To wpływa na poczucie bezpieczeństwa.
Jeśli mówimy zatem o bezpiecznym mieście, to musimy pamiętać, że wiele zależy do tego, kto o nim mówi, jaki jest kontekst wypowiedzi i do czego porównuje swoje doświadczenia. Inaczej bowiem na bezpieczeństwo będzie patrzeć „mieszczuch”, inaczej osoba mieszkająca na wsi. Co o ich doświadczeniach i przekonaniach mówią statystyki?
Statystyka vs rzeczywistość
Ponad 860 tys. – tyle przestępstw w 2022 r. odnotowała w całym kraju policja. Największa ich liczba (ponad 55 tys.) dotyczyła Warszawy. Ze względu na gęstość zaludnienia w policyjnych statystykach zwykle najgorzej wypadają miasta wojewódzkie, ale nie zawsze. Dla przykładu w śląskich Mysłowicach odnotowano blisko o 7 tys. przestępstw więcej niż w stolicy aglomeracji, czyli w Katowicach, gdzie było niemal 26 tys. naruszeń prawa. Na trzecim miejscu usytuował się Wrocław z liczbą 23,5 tys. stwierdzonych przestępstw.
W Polsce są 954 miasta – w tym 66 na prawach powiatu – i 302 gminy miejskie. Według danych GUS mieszka w nich 23 mln ludzi, co stanowi 60 proc. całej populacji. Postępująca urbanizacja sprawia, że przed polskimi miastami stoi coraz więcej wyzwań związanych m.in. z zapewnieniem bezpieczeństwa ich mieszańcom. Krajowa Mapa Zagrożeń Bezpieczeństwa publikowana przez Komendę Główną Policji oraz dane dotyczące przestępczości dowodzą, że to właśnie w ośrodkach miejskich notuje się największą liczbę incydentów, takich jak akty wandalizmu czy przekraczanie dozwolonej prędkości, oraz poważniejszych przestępstw typu pobicia czy kradzieże z włamaniem, kradzieże, oszustwa, uszkodzenia mienia, rozboje.
Z danych Komendy Głównej Policji i GUS-u wynika, że wciąż najwięcej różnego rodzaju wykroczeń i przestępstw rejestruje się na Śląsku, Dolnym Śląsku i w Małopolsce, gdzie występują jedne z większych skupisk ludzkich.
Życie w mieście oznacza, że mieszkańcy terenów zurbanizowanych są ponad 5-krotnie bardziej narażeni na kontakt z przestępczością niż mieszkańcy terenów wiejskich. Przynajmniej w Polsce, bo w Unii różnica jest „tylko” trzykrotna. Informacje te opublikował Eurostat w raporcie dotyczącym badania poziomu przestępczości w krajach Europy. Zgodnie z nim Polska to kraj wyjątkowo spokojny, bezpieczny.
Statystyki mają to do siebie, że w wersji surowej, niepoddane analizie mogą zaciemniać realny obraz. Konieczne są odpowiednia interpretacja danych i umiejscowienie ich w stosownym kontekście. Najlepszym przykładem takich informacji może być ta, że w czołówce miast najbardziej zagrożonych przestępczością (w przeliczeniu na 1000 mieszkańców) jest… Sopot. Rzecz w tym, że to nie mieszkańcy Sopotu mają problem z praworządnością. Za statystykami stoi ogromna liczba turystów przybywających każdego roku do tego kurortu. To na nich popełnianych jest wiele drobnych przestępstw. Statystyka bierze jednak pod uwagę liczbę stałych mieszkańców miasta, stąd takie wskaźniki.
Bezpieczeństwo jest zobiektywizowanym stanem braku zagrożenia, integralnie związanym z subiektywnym, emocjonalnym, psychologicznym odbieraniem przestrzeni jako bezpiecznej, inaczej poczuciem bezpieczeństwa. Prawdopodobieństwo, że ktoś stanie się ofiarą przestępstwa, wzrasta wraz z gęstością zaludnienia danego miejsca. W ostatnich pięciu latach ofiarą kradzieży padł co trzeci mieszkaniec miasta (34%), ale tylko co ósmy mieszkaniec wsi (13%). Prawie co piąty badany mieszkający w mieście (18%) doświadczył w tym okresie włamania do mieszkania lub domu. Respondentom mieszkającym na wsi przydarzało się to znacznie rzadziej (6%). Lęk o swoje bezpieczeństwo częściej wyrażają mieszkańcy większych miast (powyżej 100 tys. ludności) niż mieszkający w mniejszych miejscowościach.
Te dane potwierdzają, że przestępczość o charakterze ogólnym w poszczególnych regionach koncentruje się w miastach (metropoliach, aglomeracjach), a następnie z różnym natężeniem rozlewa się na obszar regionu. Po części można wskazać pewną prawidłowość, że w miarę procesu poszerzania się miast, szczególnie tych o charakterze metropolitalnym, następuje także rozprzestrzenianie się przestępczości (patrz: aglomeracja śląska).
Im większe miasto, tym lepiej nie wchodzić w zaułki
Przestępczość miejską charakteryzują pewne wzorce. Niektóre miejsca są bardziej kryminogenne niż inne. Centra miast, obszary o zróżnicowanym zagospodarowaniu, węzły transportowe itp. przyciągają przestępców bardziej niż dzielnice typowo mieszkaniowe. Pewne rodzaje użytkowania terenu „sprzyjają” popełnianiu wszelkiego rodzaju czynów zabronionych. Należą do nich sklepy, restauracje, lombardy, miejsca rozrywki, ale też stacje paliw, parkingi, dworce kolejowe, parkingi niestrzeżone. Z kolei są takie miejsca, których charakter i funkcja nie sprzyjają przestępczości (kościoły, cmentarze).
Miejscami ułatwiającymi dokonywanie przestępstw są te obiekty, które z powodu niedostatecznego i słabej jakości nadzoru mogą ułatwiać popełnienie przestępstwa. Najliczniejsze z nich to nieuporządkowane tereny otwarte, o niejasnym przeznaczeniu, niezagospodarowane i bez wiadomego właściciela, nieużytki, pustostany, zdegradowane tereny poprzemysłowe.
Z ostatnich badań CBOS-u wynika, że Polacy wyżej oceniają bezpieczeństwo w okolicy miejsca swojego zamieszkania niż ogólnie całego kraju. Niemal wszyscy ankietowani (96%) twierdzą, że mieszkają w miejscu bezpiecznym i spokojnym, a 88% uważa Polskę za bezpieczny kraj.
Większe poczucie bezpieczeństwa deklarują mieszkańcy wsi, mniejsze – mieszkańcy dużych i bardzo dużych miast. Na te deklaracje z pewnością wpływa sytuacja materialna ankietowanych. Im bardziej jesteśmy zamożniejsi, tym lepiej czujemy się chronieni.
W obecnym zarządzaniu bezpieczeństwem miejskim coraz częściej wspomagają nas nowoczesne technologie, bazujące na algorytmach sztucznej inteligencji i analizie ogromnych zbiorów danych dokonywanej w czasie rzeczywistym. Wykrywalność zagrożeń w przypadku tradycyjnego monitoringu wizyjnego ocenia się na 60%. Tymczasem system, w którym zastosowano technologie analityczne, oferuje skuteczność na poziomie 95%. Nie bez znaczenia jest fakt, że w przestrzeni miejskiej coraz częściej do ochrony są stosowane drony mogące docierać do trudno dostępnych miejsc. Warto także zwrócić uwagę na powszechne wykorzystywanie czujników i detektorów, dzięki którym służby są w stanie szybko zareagować w momencie wykrycia zagrożenia. W przestrzeni miejskiej powszechne są m.in. czujniki poziomu wód oraz detektory jakości powietrza służące do monitorowania zanieczyszczeń, czujniki poziomu hałasu, ruchu samochodowego, rowerowego i pieszego czy stanu infrastruktury miejskiej. Te nowoczesne urządzenia umożliwiają podjęcie natychmiastowej interwencji, również w zakresie prewencyjnym. Tak buduje się poczucie bezpieczeństwa. ⦁
Źródła: Statystyka Przestępczości Policji – dane za 2022 r. Dane Eurostatu dot. wskaźnika przestępczości w EU – dane z 2021 r. Dane GUS – ranking miast z najwyższym wskaźnikiem przestępstw stwierdzonych na 1000 mieszkańców – dane za 2022 r. Dane CBOS-u z 2023r dot. poczucia bezpieczeństwa Polaków.
