Obecne rozwiązania techniczne umożliwiają pełną kontrolę nad algorytmami sterującymi, realizującymi coraz bardziej skomplikowane scenariusze pożarowe. Dzięki temu eksploatowanie obiektu jest nie tylko bezpieczne dla użytkowników, lecz także nie sprawia problemów.
Nowoczesne budownictwo musi spełniać coraz bardziej wyśrubowane standardy bezpieczeństwa pożarowego, wprowadzane przez branżowych specjalistów i potwierdzane w nowelizowanych przepisach, rozporządzeniach i prawie budowlanym. Nowo projektowany obiekt należy wyposażyć w większą liczbę urządzeń technicznych zapewniających odpowiednie standardy ochrony ppoż. Wszystkie muszą właściwie zadziałać w przypadku wykrycia zagrożenia. Sposób ochrony budynku opisuje dokument nazwany scenariuszem pożarowym.
Zasadniczym i najczęstszym problemem w trakcie realizacji scenariusza pożarowego jest synchronizacja działania urządzeń budynkowych z systemami ppoż. Prawidłowo zaprojektowany scenariusz musi zapewniać warunki bezpiecznej ewakuacji oraz wydzielenie strefy objętej pożarem. Umożliwia to przede wszystkim odpowiednie sterowanie urządzeniami i systemami ppoż.
Na podstawie dotychczasowych realizacji projektanci uważają, że system automatyki pożarowej należy podzielić na detekcyjny oraz sterująco-monitorujący, które wymieniają między sobą niezbędne informacje, ale fizycznie są rozdzielone w obszarach instalacyjnych, konfiguracyjnych i sprzętowo-programowych. Takie rozwiązanie znacząco wpływa na prawidłowość realizacji przyjętego scenariusza pożarowego bez ryzyka zablokowania się systemu SSP, którego podstawową rolą jest wykrycie zagrożenia i poinformowanie o tym.
Wszystkie funkcje sterujące i kontrolne przejmuje więc odrębny system zbudowany z wykorzystaniem centrali sterująco-monitorującej, odciążający z tego zakresu centrale sygnalizacji pożarowej zgodnie z zasadą, że funkcje detekcyjne nie powinny być zakłócane przez coraz bardziej skomplikowane programy sterujące i coraz większą liczbę sygnałów monitorujących (feedback).
Rolą SSP, zgodnie z normą PN-EN 54-1, jest wykrycie pożaru i podanie słyszalnych i/lub widzialnych sygnałów użytkownikom budynku, którzy mogą być zagrożeni pożarem. Oddzielenie obszaru detekcji od obszaru sterująco-monitorującego znacząco wpływa na jego niezawodność. Centrala sterująco-monitorująca stanowi warstwę pomiędzy systemem SSP a urządzeniami i systemami wykonawczymi. Umożliwia implementację scenariuszy pożarowych ze wszystkimi wymaganiami czasowymi i zależnościami logicznymi.
Każde urządzenie może mieć indywidualnie ustawiony czas zarówno wysterowania w reakcji na alarm pożarowy, jak i przejścia do stanu spoczynku w odpowiedzi na reset pożarowy; czasy te mogą być różne w każdej ze stref. Pozwala to na optymalne dostosowanie sterowań do warunków w obiekcie (z uwzględnieniem strefy, w której wykryto pożar), scenariusza ewakuacji ludzi z obiektu oraz innych czynników, np. wymagań technologicznych dot. zastosowanych urządzeń. Rozdzielenie funkcji detekcyjnej od sterującej ma także istotny wpływ na przebieg procesu instalacyjno-uruchomieniowego. System SSP można instalować niezależnie od systemu sterującego i prowadzić próby odcinkowe oraz testy współdziałania.
Branża security w obszarze ppoż. napotyka wiele wyzwań. Nadchodzące zmiany w prawie budowlanym, brak interakcji między systemami, rosnące koszty ochrony fizycznej to tylko niektóre z nich. W trakcie eksploatacji obiektu gromadzone są wszelkie informacje o stanie zintegrowanych, sterowanych i monitorowanych systemów, analizowane słabe punkty, by móc natychmiast informować o wykrytych awariach i usterkach. Gromadzone dane można przetwarzać na wiele sposobów i przedstawiać w najbardziej czytelnej formie.
W Ela-compil powstał FPM+, czyli Fire Protection Manager – nowoczesne środowisko zapewniające sterowanie wszystkimi urządzeniami ppoż. i pozostałymi urządzeniami uwzględnianymi w scenariuszu pożarowym.
Ela-compil
ul. Szczepanowskiego 8, 60-541 Poznań
office@ela.pl
https://ela.pl
